Durven wij de littekens te zien?
We hebben allemaal vroeg of laat te maken met pijn in ons leven. Wonden. Ze vormen littekens en die dragen we met ons mee. Het kan soms knap lastig zijn om ermee om te gaan, erover te praten of ze te laten zien. We lezen deze zondag uit Johannes 20, het tweede deel, waar Jezus, de Opgestane, door gesloten deuren heen verschijnt aan zijn leerlingen. Hij laat hen zijn littekens zien. Later doet hij dat nog een keer speciaal voor Tomas. Vaak wordt er over de ‘ongelovige’ Tomas gesproken. Maar was hij wel zo ongelovig? Of wilde hij misschien geen genoegen nemen met een goedkoop happy end verhaal? Tomas ziet dat het ernst is aan de littekens.
Een andere Tomas, Tomás Halík schreef er een heel boek over: ‘raak de wonden aan’. Hij is een bekende Tsjechische priester, filosoof en theoloog.
Hoe zien wij de wonden van Christus? Hoe kijken wij aan tegen de wonden van de wereld? Laten wij ons erdoor raken? En, als het gaat om onze eigen littekens, durven we ze te (laten) zien? Het thema is: ’De littekens durven zien’.
Voorganger is ds. Nicolien Luitwieler